Kommunikationshandicap

Verð bara að deila með ykkur reynslu minni af einum furðulegasta skólatíma sem ég hef setið um æfina, og er ég nú samt ýmsu vön frá síðustu önn hér úr baunalandi! Ég mætti semsagt í minn fyrsta tíma í Kommunikationshandicap í dag, sem myndi þýðast yfir á íslensku sem samskiptafötlun, eða fötlun sem hefur áhrif á samskipti. Tíminn byrjaði nokkuð vel þar sem að ég var alveg í skýjunum yfir að skilja loks kennarann almennilega, þar sem að fyrir áramót var ekki nokkur leið fyrir mig að skilja hvað kom út úr þessum gamla, danska barka...danskan greinilega öll að koma :o)
En Ranna var ekki lengi í Paradís! Eftir stutta kynningu á námskeiðinu var útdeilt eyrnatöppum til okkar og við beðin um að stinga þeim í eyrun og hafa allan tímann, til þess að geta upplifað hvernig heyrnardaufir upplifa umhverfi sitt! og ég sem var svo ánægð með að skilja fjand... kallinn heyrði nú varla neitt sem hann sagði og hvað þá skildi! En þetta var ekki það eina... Eftir smá stund dró hann upp nokkur stykki bambusprik og svona augnleppa (eins og gamlar kellur nota til að geta sofið í birtu, svona stór leppi með teygju sem maður setur aftur fyrir haus). Allavega nú áttum við að skipta okkur niður í hópa, 3 og 3 saman, einn átti að vera blindur og heyrnalaus (semsagt skella augnleppunum á sig, eyrnatöppunum í eyrun og hafa bambusstafinn að vopni, hann gengdi víst hlutverki blindrastafs...), einn átti að vera heyrnalaus (semsagt troða eyrnatöppum í eyrað) og svo var einn sem fékk að hafa öll skynfæri í lagi, hann átti að sjá um að gæda þann blinda og heyrnalausa, við áttum svo að skipta reglulega um hlutverk. Svo var þessum hópum sagt að drífa sig út að labba um skólann og skólalóðina, get svarið það að mér hefur sjaldan liðið jafn kjánalega, út um allan skóla æddu misklárt fatlaðfól, klessandi á, berjandi bambusstöfum (blindrastöfum) til og frá um gólfin, hrópandi í tíma og ótíma HA HA, HVAD SIGER DU?!! Enda 2 í hópnum heyrnadaufir með eindæmum... Hallast samt að því að af þessu þrennu hafi verið best að vera blindur og heyrnalaus, maður sá þá allavega ekki furðusvipina á öðrum skólafélögum sem vissu vart hvað á sig stóð veðrið þegar þeir voru óvart lamdir með bambursstaf eða rekist allharkalega utan í þá!! En það er ekki hægt að segja annað en að þetta nám mitt sé MJÖG fjölbreytt og áhugavert! :o)

Að lokum vildi ég óska uppáhaldsfrænkunni minni heima henni Birnu Steingrímsdóttur til hamingju með 13 ára afmælið! Ótrúlegt hvað tíminn flýgur, finnst eins og það hafi verið í gær þegar hún mætti í heimsókn til eyja í pysjuveiðar og var dregin í heilsugöngur með Bínu frænku... Færð allavega koss og knús frá Rönnu frænku í Köben :o)

Bið að heylsa í bili, fatlað fól í baunalandi